ای  چرخ  عزیز  با  وفایم       

            گشتی  تو شکسته  زیر پایم

دهسال  بود ، دهی  سواری

        بر  صاحب  خویشتن  چو گاری

هستی  تو چو  مرغ بال  بسته

        اعضای  تو یک  بیک  شکسته

نه حال  و نه دل  دماغ  داری

         نه  ترمز  و نه  چراغ داری

نه قاب  بود  ترانه  گلگیــر

          نه مانده  ترا   رکاب  و زنجیر

نه  بوق  ترا بجا ،  نه زنگ  است

         در هیکل  تو  نه آب و رنگ است

 از صحبت  این حقیرک  پیــر

           ای   چرخ  کهن  مباش  دلگیــر

تو  یار منی  و من  ترا یــار

           هستیم  بعهد  خود وفـادار

در  کارگری  و تنگدستی

           خواهان  توام  هر آنچه  هستی

دست از  تو بدان  که بر ندارم

               تا در کف  خویش زر ندارم